Biały żołnierz (2014) Reż. Erick Zonca

 

Francuscy żołnierze walczą w Wietnamie. Jest to twarda i okrutna walka, bo obie strony chcą zwyciężyć i żadna nawet nie myśli o poddaniu się. Żołnierze są bezwzględni. Na początku to wietnamscy żołnierze nie brali zakładników, później Francja wyodrębniła jeden oddział „czarnych komandosów”, gdzie byli wyjątkowo wyszkoleni ludzie, szczególnie do zabijania bez litości. Dowódcą komando był „czarny tygrys”, postrach wszystkich Wietnamczyków. To właśnie do tego komanda trafia sierżant Cariou (Emile Berling), który nie zgadza się z polityką prowadzoną przez Francuzów. Najpierw długo o tym rozmyśla, następnie postanawia zdezerterować do Wietnamczyków.

Jak myślicie, czy zostanie przyjęty w oddziale wietnamskim?

A co z porzuconym przez Cariou komando?

Film jest długi. Dwie godziny i dwadzieścia pięć minut to naprawdę trochę za długo. Można było ten czas skrócić, np. poprzez szybszy rozwój akcji na początku, bo dopiero później tempo przyspiesza. Jest oczywiście dużo drastycznych momentów, ale powiedzmy sobie szczerze, że wybierając tego typu film raczej jesteśmy nastawieni, że będzie dużo krwi i  zwłok.

Będziecie trzymani w napięciu prawie do samego końca, oraz będziecie mieli dylemat, któremu z dwóch głównych bohaterów kibicować.

Momentami jest trochę monotonii, ale trzeba przyznać, że doskonale został ujęty tutaj motyw polityczny, wojenny, oraz psychika żołnierza walczącego w tak okrutnej wojnie.

Jest jeszcze jeden szczegół z którego widz może nie być zadowolony. Na końcu nie jest sprecyzowane co stało się z jednym z głównych bohaterów. Osobiście jako widz bardzo chciałabym się tego dowiedzieć,  bo jednak co innego mieć pewność a co innego się domyślać.

Komu polecam:  mężczyźni na pewno będą zadowoleni. Wojenne klimaty i szybki rozwój akcji powinien ich usatysfakcjonować. Z kobietami niestety może być trochę gorzej, bo jako wrażliwa płeć z reguły nie przepadamy za widokiem krwi i trupów.

Moja ocena: 8/10