Colleen Hoover – „Slammed” – Wyd. YA

Miłość, a może raczej szaleńcze kochanie jest pojęcie względnym, każdy z nas interpretuje te słowa po swojemu, tak jak to rozumie. Zdarza  się niekiedy, że widząc pierwszy raz osobę, od razu wiemy, że ta dziewczyna będzie naszą żoną, urodzi nam dzieci i razem z nią się zestarzejemy.  Cóż za beznadziejne zrządzenie losu trafia na taką szczęśliwą osobę i z jego bajkowego świata szybko ściąga w szarą codzienność, gdzie miłość wobec obowiązku zadbania o rodzinę spada na drugie, a może i nawet trzecie miejsce.

Layken to nastolatka, która straciła już jedno z rodziców, wraz z młodszym bratem i  matką przeprowadzają się z Teksasu w całkiem inne miejsce gdzie w odróżnieniu od domu jest zimno, pada śnieg,  jest bardziej ponuro. Dla tej dziewczyny życie ponownie wywróciło się do góry nogami. Po stracie ojca nie łatwo jest się pozbierać od nowa i udawać, że wszystko jest w porządku z uśmiechem na twarzy. Przechodząc powoli pięć stadium żałoby nastolatka stara się odnowić poczucie ciepła rodzinnego dla młodszego brata – niespełna dziesięciolatka, który właśnie ojca miał za najlepszego przyjaciela.

Dlatego właśnie wykruszona już rodzina wraz z bagażami i pudłami zjawia się na podjeździe małego parterowego domku, gdzie prawie wszystkie są do siebie podobne. Na samym początku Lake poznaje chłopaka, wydawać by się mogło, że oboje są w podobnym wieku, jednak wystarczy jedno spojrzenie, aby przekonać się, że ten przystojny nieznajomy dźwiga na swoich barkach ogromny ciężar.

Will staje się dla dziewczyny opoką, która powoduje, że ta znowu jest zdolna do jakichkolwiek  ciepłych uczuć względem drugiego człowieka. Już po dwóch dniach znajomości para młodych ludzi czuje, że kiełkuje w nich ziarenko miłości.  Aczkolwiek oboje się boją – on boi się, że Lake odkryje prawdę o  jego przeszłości, natomiast ona boi się, zaangażowania bo wtedy już się nie powstrzyma.

Takie piękne uczucie i przekonanie, ze świat nie może być tak łaskawy nagle obraca się w proch. Wystarczy tylko jedna chwila, szkolny korytarz i niewypowiedziane słowa, sprawiają, że miłość dla nich staje się niemożliwa.

Książka, która nie wstydzę się tego powiedzieć, oczarowała mnie do głębi i pozostawiła po sobie całkowite spustoszenie. W jednym momencie jesteśmy urzeczeni chwilą, cieszymy się wraz z bohaterami, spijamy to ciepłe uczucie ze stron książki, a w drugim ocieramy łzy. Autorka funduje nam tutaj niezłą karuzelę uczuć. Nie da się przejść obojętnie obok tak wspaniałej książki. Cała historia jest taka piękna i jednocześnie ma się wrażenie, że życie nie jest takie wspaniałe na jakie wygląda, że ta opowieść jest jedynie snem, który  śnimy, a budząc się wracamy do szarej codzienności, gdzie taka miłość się nigdy nie zdarza.