Hans Christian Andersen – „Improwizator” – Wyd. MG

Hans Christian Andersen kojarzy mi się głównie z bajkami z dzieciństwa ”Królowa śniegu”, ”Dziewczynka z zapałkami”, a tu takie zaskoczenie -”Improwizator”.

Przeczytałam więc książkę z wielkim zainteresowaniem i jestem bardzo mile zaskoczona romantyzmem Andersena. Głównym bohaterem powieści jest Antonio-młody chłopiec, który bardzo wcześnie stracił matkę. Matka jego była wdową, utrzymywała się tylko z tego, co zarobiła szyciem. Ważną osobą w życiu matki i młodego chłopca był kapucyn Fra Martino, oraz wuj Pepo-kaleka, który żebrał.

Po śmierci matki to właśnie wuj Pepo opiekował się chłopcem i chciał go okaleczyć, żeby podobnie jak on mógł żebrać. Chłopiec zorientowawszy się w sytuacji uciekł od wuja. Pomieszkiwał więc kątem u ludzi, a że duszę miał artystyczną i umiał przepięknie przemawiać-improwizować, był bardzo lubiany wśród artystów i elity. Pisał nawet utwory na zamówienie. Przyjaźnił się z Bernardem, któremu często się zwierzał ze swoich skrytych myśli.

Antonio zachwycał się poematami Dantego, które chętnie recytował. Bez pamięci zakochał się w Annunciacie i z rozkoszą odtwarzał sobie w duszy pierwsze Annunciaty wystąpienie, arię, duet i nadzwyczaj rozgrzewającą scenę ostatnią. Annunciata była córką hiszpańską. Urodzona w Hiszpanii jako młoda dziewczyna przybyła do Rzymu i tutaj została sierotą. Zajął się nią stary Handc-znajomy rodziny, a będąc jeszcze małą dziewczynką powróciła do ojczyzny i znalazła opiekę u pewnej damy, która wykształciła jej głos i talent.

Jak dalej potoczy się życie Antonia i Annunciaty?

Przeczytajcie tę wzruszającą historię dwojga samotnych lecz bardzo utalentowanych ludzi. Książka jest przepięknie wydana. Strona tytułowa książki zawiera akt kobiety, którą zachwycają się nie tylko malarze ale i artyści i poeci. Książka ma 28 rozdziałów i 333 strony. Powieść zabiera czytelnika w przepiękną podróż po Włoszech. Wspólnie z bohaterem czytelnik jeździ po tym pięknym kraju, zwiedzając okoliczne uliczki, place i dzieła sztuki. Wszytko to jest opisane przepięknym, malowniczym językiem, znanym tylko wielbicielom Andersena. Jeśli więc lubicie tego autora to i pokochacie tę historię. Bardzo gorąco ją Wam polecam.