Suzanne Collins – „Gregor i niedokończona przepowiednia” – Wyd. IUVI

Poznajecie może autorkę tej książki? Być może skojarzy Wam się z autorką „Igrzysk Śmierci”, ponieważ to ta sama osoba. Po debiutanckiej serii, która zawładnęła sercami młodych czytelników, autorka postanowiła napisać kolejną fantastyczną serię, która dopiero co wchodzi na rynek sprzedaży. Czy okaże się również hitem?

O tym zdecydują czytelnicy.

Jesteśmy w tętniącym życiem Nowym Jorku, spokojna niesprawiająca problemów rodzina mieszka na obrzeżach miasta. Jednak, niestety nie jest to pełna rodzina, ponieważ ojciec prawdopodobnie zaginął, nie ma po nim najmniejszego śladu.

Czternastoletni chłopak, imieniem Gregor, pełni funkcję najstarszego z rodzeństwa i jednocześnie, kiedy matka pracuje, opiekuje się schorowaną babcią. Pewnego razu robiąc pranie w piwnicy jego najmłodsza siostra wpada do szybu wentylacyjnego. Opiekuńczy brat natychmiast postanawia wyruszyć na misję ratunkową.  Jednak szyb okazuje się nie mieć końca. Ciało Gregora spada i spada, a jego oczy widzą tylko białą mgłę. Lądując na ziemi, a raczej w ściekach, chłopak widzi przed sobą dziwne dorównujące mu wzrostem robaki. Nie są to raczej takie milusińskie robaczki. Wielgachne, brązowawe karaluchy patrzą na niego z góry zwiastując szybką śmierć. Tymczasem one przemawiają ludzkim głosem i biorą nastolatka i jego siostrę na grzbiet, prowadząc do podziemnych ludzi. Ludzie ci nie wyglądają, jak nadziemni. Mają niebieskie przejrzyste ciało z widocznym dla ludzkiego oka układem nerwowym. W mieście tym Gregor poznaje całą historię powstania tegoż dziwnego ludu, ale i także przez swoją bezmyślność doświadcza niemiłych wydarzeń na swojej skórze.   Jednak coś jest nie tak. Niedługo chłopak dowiaduje się o przepowiedni, która ma właśnie dotyczyć jego osoby.

Czego dotyczy tajemnicza historia i czy w ogóle Gregor wróci do domu?

Znając autorkę stwierdziłam, że ta książka musi być napisana bardzo ciekawie i z fantazją. Co prawda niektóre fragmenty powieści zaskakują, jak na przykład weźmy na to, dobre karaluchy mówiące ludzkim głosem (to chyba najbardziej mi się spodobało). Swoją drogą, to fabuła przebiega całkiem zgrabnie i zgrywa się z poprzedzającymi ją wydarzeniami.

O ile mi wiadomo będzie tego jeszcze cała pełna seria i myślę, że to właśnie ona zyska dużą popularność wśród młodych, a nawet tych starszych czytelników.

Ocena: 10/10