Tomasz Kowalski – „Rozmowy na trzech grabarzy i jedną śmierć” – Wyd. MG

,,Ten cmentarz nie jest jedynym w Ponurej. Były też inne, jak chociażby cmentarz komunalny przy ulicy Kurzeja. Ale cóż znaczą inne miejsca, kiedy jest tylko jedno tak wyjątkowe”

Śmierć to trudny temat, jednak każdy musi się z nią zmierzyć. Właśnie ‘nią’, czyli rodzaj żeński. Tak też w książce została ukazana-  jako kobieta. Co prawda z wyglądu jej nie przypomina, ale za to nie da się jej pomylić z nikim innym, co mogłaby uznać za obrazę. Została ukazana jako ta ‘typowa’ śmierć, o której każdy najpierw pomyśli – w czarnej, postrzępionej pelerynie z kapturem, oraz kosą w ręku.

Jednak nie jest to jedyna tytułowa postać. Jest jeszcze trzech dosyć niezwykłych  grabarzy. Tomasz – najstarszy z nich, dla którego cmentarz stał się sensem życia. Drugi po szefie – Rysiek, który przyjął robotę z braku innej. I wreszcie Młody, uczeń, którego zapał do pracy wykorzystywali starsi koledzy.

Całą czwórkę łączy praca, przyjaźń, a także zamiłowanie do dyskusji, które są czasami mądre i trudne, i nakłaniają do głębszego zastanowienia. Oczywiście pojawia się temat życia na ziemi, oraz tego po nim. Właśnie, co jest po śmierci? Czy Bóg istnieje? A Diabeł? Mimo tego, że bohaterowie mają idealne warunki by tego się dowiedzieć, to jednak Śmierć nie jest taka łatwa. Mimo, że czasem tak się zachowuje.

Książka mimo poruszanych tematów – samobójstwo, religia, alkoholizm, wampiryzm, potrafi wywołać uśmiech, a nawet śmiech na twarzy czytelnika. Wszystko jest opisane w prosty sposób, ale zachowuje tą ciekawość i wyjątkowość. Na pewno nie jest to banalna powieść.

Nie da się określić wątku w tej książce, ponieważ jest ich wiele. Składają się z luźnych rozmów, historii, wspomnień. Ale dużo się dzieje i na pewno nie da się nudzić czytając.

Książkę polecę wszystkim, niezależnie od wieku, którzy nie biorą wszystkiego dosłownie, lubią się czasem pośmiać, oraz zastanowić nad głębszymi tematami, ponieważ ta książka naprawdę zachęca do refleksji.