Victor Hugo – „Nędznicy II” – Wyd. MG

Mam zaszczyt napisać recenzję arcydzieła Viktora Hugo pt. „Nędznicy” tom II. Mija więc osiem lat od wydarzeń opisanych w tomie I.

Główna lokatorka z czasów Jeana Valjeana umarła i jej miejsce zajął ktoś inny, a w samym środku korytarza, w pokoiku, mieszkał młody człowiek, bardzo ubogi, którego nazywano panem Mariuszem.

Mariusz był wnukiem pana Gillenormanda, który pochodził z królewskiego rodu, zaś ojcem Mariusza był pułkownik baron Pontmercy, którego dziadek nie tolerował, gdyż nie posiadał znacznego majątku. Dziadek więc pozbawił kontaktów ojca z synem, a gdy pułkownik pisał listy do syna, dziadek przechwytywał je i chował do szafy.

Pewnego razu Mariusz zobaczył w alejach Ogrodu Luksemburskiego bardzo piękną dziewczynę, w której się zakochał bez pamięci. Była nią Kozeta. W tym samym czasie rok 1831-1832 wybuchła rewolucja lipcowa, która należała do najbardziej znamiennych i osobliwych momentów historii.

Na czele tej rewolucji stanął Mariusz, a u jego boku mały Gawroche, który układał i śpiewał piosenki rewolucyjne. Autor opisał z największą starannością przebieg Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Opisał obraz Paryża-wspaniałego, modnego, bogatego, ale też ukazującego nędzę, biedę i upodlenie.

Pisarz bardzo szczegółowo opisał problemy społeczne, polityczne, kryminalne, jak również romantyczne. Viktor Hugo jako najwyższej klasy psycholog, ukazał odwieczną walkę dobra ze złem, gdzie na końcu zwycięża dobro. Jest to zatem fascynująca przemiana człowieka –  Jeana Valjeana, przestępcy i galernika, który pod wpływem urzekającej dziewczyny(Kozety) potrafi przemienić się w dobrego, czułego i szlachetnego człowieka:

”Jean Valjean codziennie widywał Kozetę, czuł rodzącą się i rozwijającą w swym sercu miłość ojcowską, strzegł dumy tego dziecka, mówił sobie, że Kozeta należy do niego, że nikt nie może mu jej zabrać, że zapewne zostanie zakonnicą”.

Czy zatem tak się stanie?

Wszak Kozeta pokochała Mariusza ze wzajemnością.

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak zakończyła się ta historia-weźcie książkę do ręki i czytajcie. Na pewno Was pochłonie bez reszty. Zatracicie się w tej lekturze – to pewne. Zachęcam zatem do czytania.