Adriana Popescu – „Ulubione momenty” – Wyd. Media Rodzina

Każdy w swoim życiu ma ulubione momenty, czasami z rodziną, rodzeństwem, przyjacielem bądź partnerem. Książka, która jest dowodem na to, że pieniądze niszczą szczęście, a długo trwające związki najczęściej się rozpadają, że to uczucie, które sklejało dwojga ludzi już nie istnieje i pozostało po nim tylko mgliste wspomnienie.

Główna bohaterka żyje właśnie w takiej bańce mydlanej. Pomimo tego, że na pierwszy rzut oka widać nieszczęście, Layla postanawia ratować swój związek. Jej partner z przeciętnego pracownika nagle staje się bardzo ważną osobą, a zawód swojej dziewczyny traktuje jako zwykłe hobby. Ich związek trwa już ponad pięć lat, mają wspólne mieszkanie, lecz dwa osobne życia.

Pewnego razu Layla podczas robienia zdjęć na imprezie, obiektyw swojej lustrzanki kieruje na kogoś kto wyróżnia się spośród  tłumu. Kogoś kto jest, jak ciche spokojne morze. W pewnym monecie, to spokojne morze staje się wzburzone i niebezpieczne.

Podczas tańca mężczyzna nagle dostaje cios prosto w twarz. Krew tryska, jak z ciężkiej rany. Wzburzona pani fotograf szybko odnajduje krwawiący obiekt tkwiący przy barze i przystępuje szybko do opatrywania twarzy poszkodowanego. Po skończonej robocie  Layla wraca do domu, nie spodziewając się wcale swojego chłopaka, który ostatnimi czasami jest bardzo zajęty. Przeglądając zdjęcia na komputerze i poddając je małej korekcie, dziewczyna niespodziewanie natrafia na twarz nieznajomego. Nagle w brzuchu i sercu odzywa się zdradziecki trzepot skrzydeł.

Przystojny, męski i promieniejący jak słońce – nieznajomy robi wrażenie na dziewczynie.

Następnego dnia przygotowując się do wysyłki listu Layla wzywa kuriera. Pracownik, który staje w progu mieszkania dziewczyny jest tym samym mężczyzną poznanym w klubie. Biorąc pod uwagę, to, że ona i on są już zajęci, rodzące się między nimi uczucie będzie ciężkie i dla niektórych do nieudźwignięcia.

Historia, którą z chęcią przeczytałam. Chociaż nie powiem autorka mogła zaoszczędzić czytelnikowi długich opisów i monologów głównej bohaterki. Cóż, prawdę mówiąc, to i tak książka jest uświadamiająca, ciekawa i zarazem niepowtarzalna.

Czy znajdziesz w niej swoje ulubione momenty?