Charlotte Bronte – ,, Dziwne losy Jane Eyre”

Mała osierocona dziewczynka trafia do pewnej rodziny, w której traktuje ją na równi ze swoimi dziećmi tylko wujek. Reszta rodziny wręcz nienawidzi  małej Jane i kiedy jej wuj umiera, dziewczynka jest jeszcze gorzej traktowana niż dotychczas. Karana za to czego  nie zrobiła zostaje zamknięta w pokoju, gdzie zmarł wujek. Jane ze strachu mdleje i następnego dnia leży w łóżku. Jej domniemana ciotka, tak małej nienawidzi, że w wieku 10 lat  wysyła ją samą do szkoły. Będąc tam, dziewczynka na początku nie potrafi się dostosować do ciężkich reguł i zostaje wystawiona na pośmiewisko. Po dłuższym czasie, osiąga nie tylko dobre stopnie w nauce ale i zyskuje przyjaciółkę, na którą później spada ogromne niebezpieczeństwo. Mając już 20 lat i będąc nauczycielką w tej samej szkole,  Jane daje ogłoszenie do gazety. Niespodziewanie zostaje powiadomiona o tym że pewna kobieta chce aby właśnie ona uczyła podopieczną. Miesiące później życie Jane zmienia się o 180 stopni.  Mianowice poznaje właściciela posiadłości z którym wiąże się nie jeden kłopot. Kobieta będzie musiała wyrzec się tak wielu swoich postanowień, że postanawia wszystkie wcześniej ustalone przez nią reguły po prostu zapomnieć.

Klasyk powieści genialnie napisany przez jedną z sióstr Bronte, jest na całym świecie bardzo cenioną książką. Sama opowieść nie jest opowiadana przez osoby trzecie, tylko jakby swoje losy właśnie opowiada bohaterka Jane Eyre. W niektórych momentach historia tak wciąga, że nie jesteś w stanie stwierdzić gdzie się znajdujesz.

Moja ocena: 9/10