Daniel Silva – „Czarna wdowa”

Zagrożenia spowodowane przez grupy dżihadystów dzisiaj dotykają tak naprawdę cały świat, zaczynając od Azji i kończąc na Europie. Wszyscy jednak chcemy żyć w bezpiecznym kraju z dala od niebezpieczeństw i śmierci, jednak to jest nie możliwe. Nie wiadomo gdzie byśmy pojechali nigdzie nie jest na tyle bezpiecznie  aby nie martwić się o swoje życie. Doskonałe państwo, słynące ze sprawiedliwości i  doskonałości społeczeństwa nie istnieje, jest jedną wielką fikcją.  Niektórzy cierpiący na syndrom Utopii nie zważając na nic chcą osiągnąć swój jakże szczytny cel, idąc tym samym po trupach.

Akcja dzieje się w trzech wielkich państwach jednocześnie.  Francja, Liban i Izrael. Niby tak odległe od siebie miejsca, lecz problem jest taki sam.

Pierwszy atak nagle zaskakuje we Francji. Na początku miała się odbyć konferencja prasowa dotycząca życia Żydów i ich oczyszczenia z zarzutów, ponieważ w tym czasie coraz częściej tragicznie ginęła społeczność żydowska z powodu Muzułmanów.

Dlatego potomkini Żyda, który niegdyś zdołał uwolnić się od śmierci próbuje na nowo oczyścić imię swojego dziadka, jak i jego pochodzenie. Kobieta zapraszając wszystkie ważne osobistości na to spotkanie nie wie jeszcze, że wystawia zarówno  życie swoje i innych  na niebezpieczeństwo. Bowiem, kiedy dochodzi do pierwszego jej wkroczenia na scenę wybucha bomba. Robiąc tym samym wielką wyrwę w ziemi zmiata wszystko wokół siebie włączając w to zgromadzonych w budynku ludzi. Później wobec sił porządkowych zajmujących się tą sprawą, wychodzi na jaw zagadka sprawców. Bowiem na nagraniu widać, jak po katastrofie na plan wchodzi dwoje ludzi, w tym jedna z nich to kobieta, którzy nosząc czarne balaklavy rozpoznawalne dla dżihadystów, skutecznie dobijają ocalałych. Po czym po wykonaniu zadania ulatniają się.

Tragedia ta staje się skandalem na skalę ogólnoświatową, a najlepsze komórki bezpieczeństwa  mają wkrótce zająć się tą sprawą.

Kryminał łapiący za serce, bowiem w chwili wybuchu autor postawił prowadzić fabułę tak, że czytając jesteśmy w stanie dowiedzieć się jakie ostatnie myśli miały ofiary mordu. Dla mnie to było coś strasznego, pomimo tego, że to tylko książka, świadomość tego co dzieje się na świecie jest przytłaczająca. Tylu ludzi ginie z powodu zabójstw, czy zaplanowanych mordów, podobnie jak i w przeszłości historia ponownie zatacza koło zmieniając tylko strony ataku.