Francisco Goldman – „Mów do niej” – wyd. Agora

 

Opowieść prawdziwa o miłości życia autora. Poznali się kiedy on był już po czterdziestce a ona dopiero dwudziestokilkuletnia, młoda i pełna życia dziewczyna. Jak sam autor opowiada, zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia zafascynowany jej urodą a także otwartością. Małżeństwo chyba idealne, jak sami czytamy, kłócili się bardzo rzadko, powoli dorabiali się wszystkiego i bardzo lubili jeździć na wycieczki.  Niestety, szczęście nie trwało zbyt długo bo tylko kilka lat. Co stało się potem? Przekonajcie się sami czytając tę piękną i wzruszającą opowieść.

Muszę powiedzieć, że kiedy zaczęłam czytać książkę to nie wiedziałam co o niej myśleć. Opowieść widziana oczami i uczuciami mężczyzny, który wylewa na kartki chyba wszystkie najskrytsze uczucia. Jest to pierwsza tego typu książka, pisana z punktu widzenia mężczyzny jaką do tej pory czytałam. Lecz kiedy zagłębiałam się coraz bardziej w historię tej pięknej miłości, to bardzo ciężko było mi się oderwać.

Są tutaj zawarte wspomnienia autora, jego przemyślenia, uczucia, ale także dzienniki Aury, ich fragmenty, które Goldmanowi po niej zostały. Jest to ogromny plus, bo widzimy życie oczami mężczyzny, ale i oczami dziewczyny kiedy czytamy jej dzienniki. Na początku nie do końca wiadomo co stało się z młodą żoną Goldmana, są tylko króciutkie fragmenty z których jedynie możemy się domyślać. Kiedy czytelnik przechodzi do dalszej części to już tych fragmentów jest coraz więcej i więcej, aż w końcu prawie  w końcowych fragmentach dowiadujemy się co dokładnie się wydarzyło i jak to wyglądało.

Książka mną wstrząsnęła. Miłość, którą daje się odczuć nawet z kartek opowieści jest tak duża i ma w sobie tyle bólu, że w niektórych momentach czytelnikowi robi się żal mężczyzny. Niejeden na pewno będzie zazdrościł tej parze miłości która ich połączyła i pomysłu na małżeństwo.

Książka ogromnie wciąga i nie można przestać o niej myśleć, oderwać się od historii która wydarzyła się naprawdę i która tak tragicznie się zakończyła.

A może właśnie się nie skończyła?

To jedna z tych książek i opowieści, których nie sposób zapomnieć.

Książkę przeczytałam i zrecenzowałam dzięki wydawnictwu Agora.

Moja ocena:  mocne 10/10