Igrzyska śmierci: Kosogłos cz.1 (2014) Reż. Francis Lawrence

Trzecia część filmu, który otrzymał dziesięć nominacji m.in. do Złotych Globów.

A trzeba wiedzieć, że jest to dopiero pierwsza część „Kosogłosa”. Film oparty na znakomitej powieści Suzanne Collins „Kosogłos” . Ostatnia część, czyli „W pierścieniu ognia” kończy się na tym, jak to Katniss zostaje wybrana, aby poprowadzić buntowników, niestety jednak zostaje rozdzielona z Peet’ą, którego zabiera Prezydent Snow, jako broń przeciwko dziewczynie, gdyż bardzo dobrze wie, że jej na nim zależy, najprawdopodobniej nawet  sama nie wie, lub nie chce przyznać, że kocha chłopaka. Na początku złudzeniem miłości był Gale, jednak z biegiem czasu wychodzi na jaw, że jej miłością jest towarzysz Igrzysk. I tak, na każdy atak buntowników w postaci propagandy, nagrywania filmów i ich emisji, Snow odpowiada Peet’ą, który ma za zadanie udzielając wywiadów, skłonić buntowników do kapitulacji. Niestety, z biegiem czasu, na każdym następnym wywiadzie, Katniss zauważa, że chłopak coraz bardziej chudnie i jest coraz bardziej wycieńczony, boi się o niego. Prezydent rebeliantów, pani Coin, postanawia odbić wszystkich zakładników Kapitolu, w tym także i Peet’ę. W tym celu posyła tam oddział ratunkowy złożony z sześciu żołnierzy, samych ochotników. Haymitch przychodzi poinformować Katniss, że pierwszym ochotnikiem, który się zgłosił do misji ratunkowej był Gale. Chłopak ewidentnie kocha ich Kosogłosa, i zrobiłby wszystko, aby ją uszczęśliwić, choć sam nie bardzo przepada za Peet’ą. Niestety jest zdania, że jeżeli dziewczyna chciałaby z nim samym być, to zrobiłaby to tylko z litości. Po odbiciu wycieńczonego młodego mężczyzny okazuje się, że był on torturowany psychicznie i fizycznie, a co gorsza jego uraz i złość jest zwrócona przeciwko  Katniss.

Którego z nich wybierze Katniss?

Chorego Peet’ę, który być może już nigdy nie powróci do dawnej kondycji psychicznej i fizycznej, czy silnego, i mającego w sobie ogrom buntu Gale’a?

Miejmy nadzieję, że po drugiej części „Kosogłosa” dowiemy się tego wszystkiego.

Tę część oceniłabym miarą 6/10, gdyż zdecydowanie mniej akcji pojawiło się w niej, niż w pozostałych. Bardziej nacisk jest położony  na rozterkach wewnętrznych głównej bohaterki.