Louise Jensen – „Surogatka” – Wyd. Burda Książki

„Surogatka”, powieść, która wciąga od pierwszej strony  i nie pozwala się odłożyć aż do ostatniej kropki.  Jest thrillerem psychologicznym, w którym losy bohaterów przeplatają się ze sobą, a czytelnik nieustannie natrafia na tajemnice, niewiadome i zagadki. I kiedy już wydaje się że wszystko zaczyna się wyjaśniać  akcja powieści robi zwrot, a my zostajemy na chwilę oniemiali z zaskoczenia, ale zaraz gorączkowo kontynuujemy lekturę, żeby  w końcu rozwikłać tajemnicę.

Z pozoru historia wydaje się nieskomplikowana. Małżeństwo stara się o dziecko, a ponieważ długo nie może doczekać się potomstwa decyduje się na to aby przyjaciółka z dawnych lat stała się surogatką. Ale to tylko pierwsza warstwa tej skomplikowanej historii. Trudno jest opowiedzieć fabułę książki, czy tez przedstawić bohaterów nie zdradzając ich tajemnic. Każda przedstawiona w książce postać nie jest jednowymiarowa, ma swoje ciemne strony, ale odkrycie ich nie jest tak proste jak się na początku zdaje. W tle toczy się historia sprzed lat, kiedy wszyscy bohaterowie byli młodzi i chodzili do szkoły średniej. Szalona młodzieńcza miłość, zazdrość, straszny wypadek z ofiarami śmiertelnymi, przegrane szanse na lepsze życie, toksyczni rodzice, to wszystko jest w powieści. A na drugiej płaszczyźnie, także czasowej, mamy młode małżeństwo, które prowadzi dostatnie i spokojne życie a ich jedyne zmartwienie to brak potomstwa. Historia komplikuje się kiedy te dwa światy zaczynają się przenikać.

Autorka powieści Louise Jensen doskonale buduje napięcie i atmosferę strachu. Kiedy główna bohaterka powieści widzi wieczorem w swoim ogrodzie jakąś tajemnicza postać, czytelnik wrzeszczy z przerażenia razem z wystraszoną Kat. Takich scen jest w książce bardzo wiele, niby nic się nie dzieje, Kat wraca wieczorem do domu ze swojego rodzinnego miasta, ale jej droga powrotna została tak opisana, że ja jeszcze długo po skończeniu książki nie mogłam zapomnieć tego opisu. A najważniejsze jest to że do końca nie potrafimy odgadnąć zakończenia. W tej książce nic nie jest oczywiste i nic nie jest takie na jakie wygląda. Polecam wszystkim miłośnikom thrillerów, prawie 400 stron czyta się jednym tchem, więc zanim zaczniecie lekturę pozałatwiajcie co ważniejsze sprawy, nakarmcie rodzinę i zwierzaki, bo od książki oderwiecie się dopiero kiedy ją skończycie.