Mateusz Grzesiak – „Psychologia relacji” – wyd. Helion
Książka, którą chcę Was dziś zainteresować jest Psychologia relacji – czyli jak budować świadomie związki z partnerem, dziećmi i rodzicami. Tak naprawdę to wiedza w pigułce potrzebna nam do codziennego funkcjonowania. Powiedzmy sobie szczerze, ile razy np. w przeciągu ostatniego miesiąca zastanawialiście się nad tym, dlaczego tak trudno dogadać się Wam z własnymi dziećmi, dlaczego nasz partner nie potrafi nas zrozumieć i przez to dochodzi do konfliktów. A o co poszło? Zaczęło się jak zawsze od błahostki, która urosła do rangi problemu życiowego.
W tej książce znajdziecie całą prawdę na temat naszych zachowań – począwszy od technik, które stosujemy aby osiągnąć cel (nawet po trupach), a skończywszy na tym czego partnerowi nie mówimy a czasem to byłoby kluczem do poprawnego zrozumienia się. Wszystko to podzielone jest na działy tj. jak być dobrym partnerem, jak być dobrym rodzicem, jak być dobrym dzieckiem – być może niczego nowego się tutaj nie dowiecie, ale co ważne – uświadomicie sobie, że to o czym autor pisze, to cała prawda o nas.
Sama zaczynając czytać ten poradnik nie byłam jakoś szczególnie do niego przekonana, bo w końcu co obca osoba może wiedzieć na temat moich relacji rodzinnych, lecz o dziwo – im dalej czytałam, tym bardziej utwierdzałam się w przekonaniu, że autor ma rację – co do mojego zachowania, technik i argumentacji np. w trakcie kłótni. Niesamowitym było to jak potrafi uderzyć w sedno, aby przyciągnąć Cię do lektury i już jej nie zostawić.
Uważam, że książka jest ponadczasowa i dla wszystkich. Może ją czytać doświadczony już w życiu człowiek, ale i taki który dopiero wchodzi w relacje rodzinne. Może ją czytać kobieta, ale i mężczyzna – bo powiedzmy sobie szczerze, że przecież dzieli nas tylko płeć, a zachowania mamy bardzo podobne, lub nawet takie same. Dopóki jednak nikt nam tego nie udowodni i nie pokaże, dopóty będziemy myśleć o niedopasowaniach lub obwiniać drugą osobę. Jak sam autor mówi – kiedy już małżeństwo zdecyduje się na wspólną terapię, wtedy zazwyczaj jest już za późno, żyć trzeba na co dzień i brać odpowiedzialność za swoje czyny.
Na okładce widzimy samego autora z jego własną rodziną. Trzeba oddać mu ogromne honory za to, że nie bał się w taki sposób ujawnić swojego prywatnego życia. Dodatkowej elegancji i powagi dodaje książce jej twarda okładka – można ją porównać do twardych podstaw silnych relacji jakie pomaga nam zbudować ta książka. W środku znajdziemy zakładkę wstążeczkę, które osobiście uważam za bardzo przydatne w tego typu poradnikach. Całość to 292 strony, które albo przeczytacie w dwa dni, albo będziecie swobodnie wracać do tematu co jakiś czas, być może wtedy kiedy poczujecie, że potrzebujecie pomocy.
Komu polecam: bez wyjątku wszystkim
Moja ocena: 10/10
