Reyes Monforte – „Ukryta róża” – Wyd. WAM

Wojna w Bośni i Hercegowinie tocząca się w latach 1992-1995 to wojna domowa, która była najbardziej krwawym konfliktem po drugiej wojnie światowej. Wtedy nastąpił rozpad Jugosławii i na ziemiach zbrodnie wojenne popełniali Chorwaci, bośniaccy Muzułmanie i Serbowie. Brat zabijał brata, rodzice wydawali dzieci na śmierć. Autorka książki stworzyła powieść na faktach autentycznych, którą podzieliła na cztery części.

W pierwszej części poetka ukazuje życie w małym mieście we wschodniej Bośni, gdzie Bośniaków  było więcej niż Serbów. Ludzie, a szczególnie kobiety, które były masowo gwałcone, obejmował  wielki strach przed śmiercią o różnych porach dnia i nocy, zaczynały się straszliwe przedstawienia. Nie miało znaczenia czy chodzi o kobiety 90-letnie czy dzieci trzymiesięczne.

Główną bohaterką jest 18-letnia Zehera, która przechodzi przez to nie do opisania piekło, które na trwałe odbiło się na psychice młodej kobiety.

W drugiej części powieści Zehera ucieka do Hiszpanii, gdzie z pomocą dobrych przyjaciół rodzi córeczkę, której ojcem jest jeden z bośniackich oprawców. Jednak nie wiedzie tam spokojnego życia, bowiem zwabiona przez swojego brata powraca do swojego rodzinnego kraju. Co stanie się z Zeherą i jej córeczką?

Czy Zehera pokona swoje lęki i koszmary? Jak dalej potoczą się jej losy? Pytania te pozostawię dla Ciebie, drogi czytelniku, bez odpowiedzi, abyś zgłębił tę powieść od początku do końca.

Nadmienię, że książka tak trzyma w napięciu, że nie można się od niej oderwać. Ze ściśniętym gardłem i łzami w oczach czytałam tę powieść.

Główna bohaterka opowiada o potwornych rzeczach jakie przeżyła w ciągu ostatnich dwóch lat, o tym co się stało z jej krajem i co jej zrobiono.

Obecnie Róże Sarajewa upamiętniają miejsce, w których pod serbskim ostrzałem padli zabici. Tam gdzie ginęli ludzie znajdują się te kwiaty. Te róże są bliznami miasta, to tak jakby rany Sarajewa wciąż krwawiły. Zawsze będą otwarte.

Drogi czytelniku przeczytaj tę na wskroś przejmującą historię i tragedię ludzi, młodych kobiet i dzieci, które przeżyły traumę, a wiele z nich nie potrafi otrząsnąć się do dziś z tego koszmaru.

Moja ocena: 10/10