Rysa na szkle – Laura Anderson Kurk
Rysa na szkle to kontynuacja historii nastoletniej Meg oraz Henrego. Wydarzenia, które miały miejsce w pierwszym tomie – Dziewczyna ze szkła, teraz jeszcze bardziej nabierają tempa i wprawiają fabułę w niezwykle intensywny ruch. Tym razem życie Meg zostaje w pewnym rodzaju odseparowane od Henrego za sprawą wyjazdu, który jest bardzo istotny dla jednego z głównych bohaterów.
Po ciężkich przeżyciach Meg staje ponownie przed górą problemów. Największym jest niestety koniec szkoły i egzaminy końcowe. Ciągłe uczenie się, praca w pobliskiej księgarni i na dodatek pisanie podań na uniwersytety to najgorszy koszmar każdego licealisty, który stoi u progu dorosłości. Sytuacja, w której znajduje się nastolatka jest gorzej niż krytyczna, ponieważ wymogiem do dostania się na wymarzoną uczelnię jest zgłoszenie się do dowolnego wolontariatu, z którego później każdy musi napisać coś w rodzaju eseju.
Jako, że matka Meg jest malarką największym marzeniem dziewczyny jest zajęcie się pewną staruszką, która niegdyś bardzo popularna tworzyła piękne obrazy. Ówczesna ikona sztuki obecnie mieszka niedaleko domu Meg, lecz niestety opinia mieszkańców na temat artystki jest bardzo niepochlebna. Cierpiąca na starczą demencję kobieta okazuje się być niezwykle upartą i przede wszystkim groźną osobą. Kiedy Meg pojawia się na terenie posiadłości kobiety, zostaje powitana strzelbą myśliwską. Pomysł wolontariatu u sławnej malarki bardzo szybko upada. Dziewczyna jest załamana sytuacją w jakiej znajduje się artystka, ponieważ jest skazana na samotność, nikt z sąsiadów nie wykazuje chęci pomocy.
Nie pomaga również czasowa rozłąka z Henrym. Chłopak po skończeniu szkoły zdecydował się wyjechać do siostry, która prowadzi sierociniec. Ta praca humanitarna okazuje się momentem przełomowym w życiu Henrego, ponieważ zdaje sobie sprawę, że życie bywa okrutne dla dzieci, szczególnie dla tych które żyją pośród gangsterskiej ludności. Wszystko nakłada się na siebie w jednym czasie. Nie każdy problem okazuje się być do uniesienia dla młodego chłopaka, który wkracza w dorosłe życie.
W pewnym momencie swojego pobytu w odległym mieście Henry zdaje sobie sprawę, że na powierzchni jego czystego życiorysu pojawiają się pęknięcia. Zupełnie jak tafla lodu, która pęka pod naporem ciężkości, problemy napływają do głowy chłopaka. Być może praca w sierocińcu, gdzie mieszkają dzieci doświadczone przez życie jest za dużym obciążeniem dla tak młodego umysłu. Po czasie Meg oraz Henry stają przed ogromnymi przeszkodami, które zalegają na drodze do szczęścia. Ona ponownie traci kogoś bliskiego, natomiast on ugina się pod ciężarem problemów.
Rysa na szkle to kontynuacja, która wydaje się być jeszcze lepsza niż pierwszy tom. Autorka zaskakuje po raz drugi, ponieważ udaje jej się wpleść w fabułę autentyczną historię sierocińców w Nikaragui. Krytyczna sytuacja w jakiej znajdują się tamtejsze dzieci ściska za serce, tym bardziej przy autentycznych opisach. Pod przykrywką młodzieżowej historii zostaje pokazany obraz biedy i nieszczęścia małych dzieci oraz tym samym szlachetność misji humanitarnych w odległych krajach. Przeciwności oraz przede wszystkim wrogość z jakimi muszą się mierzyć tamtejsze sierocińce stwarzają brutalny obraz rzeczywistości Nikaragui. Przy okazji podróży jednego z głównych bohaterów czytelnik ma okazję przekonać się, że świat nie jest i nigdy nie będzie idealny, a najlepszym na to dowodem jest krzywda jaką doświadczają dzieci. Myślę, że Rysa na szkle wstrząśnie czytelnikiem, ponieważ naprawdę jest to historia, która niesie ze sobą pewne bardzo ważne wartości.
https://dobrerecenzje.pl/rysa-na-szkle-laura-anderson-kurk-wyd-dreams/
Strona wydawnictwa: https://dreamswydawnictwo.pl/
