Steve Berry – „Grobowiec Cesarza” – Wyd. Sonia Draga

Chiny – czasy panowania pierwszej dynastii króla, epoka najważniejszych wynalazków i lata świetności Kartezjusza. Pierwszy, wielki cesarz Chin  rządzi bardzo twardą ręką, żelaznymi zasadami i swoje przekonania przedkłada nad wszystko inne. Jednak pomimo tego lud w pewnym stopniu jest zadowolony, a postęp kulturowy dalej pnie się w górę. Umierając pierwszy cesarz zostawia za sobą szereg ciągnących się za nim tajemnic.

Przez okrągłe 2200 lat ludzie nie wiedzą i nie są świadomi tego, gdzie jest grobowiec ówczesnego władcy. Pomimo nagrodzenia skrawków informacji, które mogłyby dotyczyć miejsca pochówku archeolodzy rozkładają ręce. Do czasu…

Do czasu, kiedy minister Chin  drugi ważny człowiek w państwie, nie licząc prezydenta, trafia na ślad. Niespodziewanie odkrywa tajemnicze komnaty pierwszego cesarza, a w środku terakotową armię żołnierzy i inne skarby, lecz jest coś czego dalej brakuje.

Pomijając ważne odkrycie i ciągłe przepychanki w Chinach, kto obejmie władzę, w Danii spokojnie na emeryturze żyje sobie pewien mężczyzna imieniem Cotton. Czterdziestolatek jest, a raczej był agentem specjalnym w służbie Departamentu Sprawiedliwości. Teraźniejszość jest dla niego bardzo spokojna, pełna wygód i dobrze płatnej pracy bez narażania życia. Pewnego dnia Cottonowi ktoś wysyła wiadomość na laptopa. Jest to nagranie przedstawiające więźnia, który ze szmatą na głowie jest metodycznie zalewany wodą. Mówiący do kamery mężczyzna przedstawia całą sytuację i szantażem wymusza na byłym agencie specjalnym doniesienie pewnej ważnej przesyłki, którą  ta złapana osoba na ekranie doręczyła mu, po czym gwałtownie się rozłącza. Cotton uświadamiając sobie powagę sytuacji i fakt, że nie dostał tajemniczej przesyłki, a tym bardziej nie widział jej na oczy, postanawia improwizować.

Czy mężczyzna uratuje więźnia, który jest dla niego ważną osobą i jaki tajemnicza przesyłka ma związek z grobem pierwszego cesarza Chin?

Po pierwsze książka mi się bardzo spodobała. Dlaczego?

Ponieważ: a) jest dobrze rozwiniętą przygotówką, b) ma związek z historią i takim krajem, którym zbytnio wcześniej się nie interesowałam. Oczywiście wkracza nam także tutaj wątek miłosny, który jest niebezpieczny – dosłownie.

Co by tu dalej pisać książka jest ciekawa sama w sobie, a do tego dodać jeszcze grób cesarza i terakotową armię żołnierzy. Po prostu balsam dla oczu.