Tomasz Kowalski – „Mędrzec kaźni” – Wyd. MG
Mędrzec kaźni to książka o dużej głębi, w której autor Tomasz Kowalski zaciekawia nas współczesnymi paradoksami. Tematyką książki jest kara śmierci, jej sens, istota widziana oczami paryskiego kata a prezentowana z perspektywy jego doświadczeń nabytych w czasie wieloletniego doświadczenia. Starszy Pan opowiada ze szczegółami o swojej pracy, w sposób dokładnie przemyślany i przygotowany. Poznajemy go jako ciepłego staruszka, osobę budząca zaufanie, perfekcyjną w codziennych pracach i konsekwentnie dążąca do zrealizowania swoich zamierzeń.
Słuchaczem , odbiorcą wypowiedzi jest amerykański dziennikarz francuskiego pochodzenia, który przyjeżdża do kraju przodków poznać te historie. Młody Amerykanin jest przedstawicielem pokolenia konsumpcyjnego, które żyje w kraju prawa, gdzie prawo jest łamane i egzekwowane i jest to naturalna kolej rzeczy. Jest przedstawiony jako przedstawiciel pokolenia myślącego stereotypowo i nie zagłębiającego się w filozofię istnienia. Konsumpcjonizm, proste utarte reguły postępowania są elementem charakterystyki postaci dziennikarza.
Przedmiotem rozważań jest kara śmierci, którą autor książki zaprezentował w wielu wymiarach. Podstawowym wymiarem wydaje się być jej istota i próba rozważań na temat jej zasadności. Czy możemy zabijać w imię prawa? Czym takie zabijanie różni się od popełniania przestępstwa? Każdy dokonując zabójstwa ma jakiś cel, kto ma prawo osadzać, czyj cel jest słuszny? Te i inne pytania pojawiają się w tekście, w którym za pomocą dialogu dziennikarza z katem, autor stara się zaprezentować różne racje. Innym wymiarem jest poznanie emocji, które towarzyszą karze śmierci. Kat knuje misterny plan, w który wciąga dziennikarza i czytelnika po to aby jak najdokładniej można było odczuć emocje i doznania towarzyszące egzekucji z perspektywy skazańca. Może zabrzmi to w tym miejscu nietaktownie, ale ta cześć książki jest fascynująca, elektryzująca i absorbująca zmysły. Trzeba przyznać, że autor oddał atmosferę tego zdarzenia bardzo realistycznie.
Książka jest ciekawą pozycją. Prowokuje i zmusza do refleksji. Przejrzysty układ, krótkie rozdziały, przyjazna czcionka, czy starannie wykonana twarda oprawa zachęcają do czytania. Ciekawym aspektem jest to, że większa cześć książki rozgrywa się pomiędzy dwoma bohaterami, co wcale nie umniejsza jej charyzmy, wręcz przeciwnie występowanie tylko dwóch postaci pozwala skupić się na istocie prezentowanego problemu- karze śmierci, i nic tego nie rozprasza.
Ocena 10/10